Spring fling

Onze ontbijttafel in de keuken kijkt uit op het nonnenschooltje en daar hing afgelopen week een prachtig plakkaat aan de muur een aankondiging van de buurtbraderie: Divine Providence Spring Fling.

‘Hmmmm’, zeiden Mageshen en ik al de hele week tegen elkaar, ‘A Divine Providence Spring Fling met de nonnen van de overkant. Wat spannend’. En zaterdag was het dan zover: het schoolplein stond vol overdekte kraampjes met oude rommel en burrito’s en blije Mexicaanse moeders erachter. Op een krakerige geluidsinstallatie werd de ene na de andere 1980s hit afgedraaid, die Mageshen stuk voor stuk wist te voorspellen, waarna hij gierend van de lach over de grond rolde als hij het goed had.

Het was een prachtige dag die al vroeg begonnen was met een hoop gebadder en gepoedel van Juanita. Kraan aan, kraan uit, plens, plens, plens. Ik was speciaal uit bed gestapt om te kijken of ze misschien in ons bad zat, maar dat was niet zo. Het gebadder kwam vanuit het trapgat van zolder. ‘Dat doet ze anders nooit’ zei Mageshen.

Daarna hoorden we haar zingend haar trapje afhobbelen. Stap, kraak, stap, kraak, lalalalalala. Dat doet ze anders ook nooit. ‘Hear some Mexican soul’, smaalde Mageshen. ‘Bambi!’, riep ze intussen. ‘Where are you?’ ‘Wafwafwaf’ kefte Bambi van beneden. Het was gedaan met onze zaterdagmorgenrust.

Een paar uur later wisten we waarom. ‘Barbara, dit moet je zien’ riep Mageshen. We keken door het keukenraam en daar, bij de ingang van het schoolplein, stond Juanita: in bruin uniform, haar handen streng achter haar rug gevouwen, haar dikke buik vooruit en een petje met Security erop. Naast haar zat Bambi waakzaam om zich heen te kijken. ‘Juanita is in charge of security at the Spring Fling. I feel so safe now’ gierde Mageshen.